گویند حکیمی به پسر خود گفت: شایسته است که هر بامداد از خانه بیرون نروی مگر اینکه غذایی خورده باشی؛ زیرا سیری موجب حلم و بردباری است و گرسنگی، مایه خشک مغزی و سستی و بی‌حالی.